สวัสดีค่ะเพื่อน ๆ ชาวนักอ่านทุกท่าน วันนี้เราขอมาเล่าเรื่องกีฬาชนิดหนึ่งที่ตอนสมัยเด็ก ๆ ใฝ่ฝันมากในตอนนั้น คืออยากเป็นนักกีฬาว่ายน้ำ แต่ว่ายน้ำไม่เป็น ฮ่า ๆ เพราะด้วยสาเหตุ ที่เราเกิดมาเป็นเด็กบ้านนอก และเด็กบ้านนอกในสมัยนั้นยังไม่ค่อยจะเจริญเหมือนทุกวันนี้ ดีที่สุดในการว่ายน้ำในตอนนั้นก็คือต้องไปกระโดดน้ำ ว่ายน้ำในคลองส่งน้ำชลประทานเพื่อการเกษตร มีลักษณะเด่น จะเป็นคลองเล็ก ๆ คอยส่งน้ำไปจังหวัดใกล้เคียงกับเมืองกาญจน์ ลุงของเราจะเรียกตรงนั้นว่าคลองปาเก้ จะมี ที่ส่งน้ำ 6 ท่อ ขนาดใหญ่ เวลาทางหน่วยของราชการเปิดน้ำเต็ม ๆ 6 ท่อ น้ำจะออกมาทางท่อ ไหลออกมาประจำนวนเยอะ และน้ำมันก็พุ่งขึ้นมาอย่างแรงมาก เราไม่กล้าโดด เพราะกลัวตาย ( เป็นเด็กขี้กลัว ) เพราะน้ำมันพุ่งขึ้นเหมือนน้ำพุ และน้ำที่ไหลออกจากท่อระบายน้ำมันแรงมาก เราต้องไปเล่นห่าง ๆ หาเชือกมาผูกกันไม่ให้ตัวเราไหลไปไกลจากที่ที่เรากำหนดได้ ภาพโดย itsayaporn ช่วงเวลาในวัยเด็กจะสนุกสนานมาก อยากให้ถึงวันหยุดเสาร์ - อาทิตย์ เร็ว ๆ จังจะได้ไปเล่นน้ำกับครอบครัว โดยมีลุงเป็นคนนำขบวน ฮ่า ๆ ๆ นั่งกะบะหลังไป เด็ก ๆ สิบกว่าคน โอ้...ช่วงเวลาในวัยเด็กช่างแสนจะมีความสุขไม่ต้องคิดอะไร เพราะเราจะมีหน้าที่ เรียนหนังสือ ทำงานบ้าน และเล่นสนุก ๆ กันช่วงวันหยุด ภาพโดย Philippe Gras จาก Pixabay รูปแบบของการว่ายน้ำในสระว่ายน้ำ กับ ในคลองชลประทาน ( คลองส่งน้ำ ใช้ในการเกษตร ) จะมีรูปแบบคล้าย ๆ กัน แล้วแต่การ " มโน " ของแต่ละบุคคลนะคะ ห้ามลอกเรียนแบบ ฮ่า ๆ ( ขอบอกว่าดีที่สุดในสมัยนั้นจริง ๆ ไม่ต้องเสียเงินค่าลงสระ ไม่ต้องซื้อชุดว่ายน้ำ มีเพียงเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นก็ลงเล่นว่ายน้ำ ในสระที่มีความยาวระดับประเทศไทย กันไปเลยค่ะ คลองชลประทานสามารถเล่นน้ำได้ตลอด 24 ชั่วโมงเลยนะคะ และมีระบบถ่ายเทไหลเวียนเป็นอย่างดี ไม่มีคลอรีน มาทำลายผิวอันอ่อนโยนของเราได้ ฮ่า ๆ ๆ มันเป็นความรู้สึกที่หาซื้อไม่ได้ และไม่สามารถเรียกวันเวลาเก่า ๆ กลับคืนมาได้ ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงเก็บเป็นความทรงจำที่งดงามเสมอ และไม่เคยลืม ) ภาพโดย itsayaporn การว่ายน้ำแบบฟรีสไตล์ ก็คือการว่ายน้ำแบบไหนก็ได้แล้วแต่ใจชอบกันไปเลยค่ะ ยกเว้นการว่ายแบบเดี่ยวผสม หรือผลัดผสมจะต้องว่ายน้ำนอกเหนือจากการว่ายน้ำแบบกรรเชียง, ว่ายท่ากบ หรือ ว่ายท่าผีเสื้อ การกลับตัวก็สามารถที่จะใช้ส่วนหนึ่งส่วนใดแตะขอบคลองส่งน้ำน้ำเช่นกันค่ะ ภาพโดย 024-657-834 จาก Pixabay การว่ายน้ำแบบกรรเชียง ก็จะเป็นการถีบตัวออกในลักษณะท่านอนหงาย ตลอดการว่ายน้ำ และบางส่วนของร่างกายก็จะพ้นน้ำ จะยกเว้นเวลากลับตัว เมื่อกลัวตัวแล้วก็จะต้องมีส่วนหนึ่งของร่างกายแตะกับผลังคลองและก็จะได้เข้าเส้นชัย ในท่านอนหงายนะคะ อย่าลืม เย้ ๆ ๆ ภาพโดย Free-Photos จาก Pixabay ว่ายน้ำท่าผีเสื้อ ก็จะเป็นการว่ายน้ำคว่ำหน้าตลอดระยะทาง และไม่ต้องม้วนตัวหงายกลับในการกลับตัว จะใช้แขว 2 ข้างยกเหนือน้ำพร้อมกัน ในการเข้าเส้นชัยและใช้มือทั้ง 2 ข้างแตะของคลอง และดึงแขนใต้น้ำได้ ครั้งเดียวนะคะ ภาพโดย Daniel Perrig จาก Pixabay ว่ายน้ำท่ากบ ท่านี้จะต้องอยู่ในท่าลักษณะนอนคว่ำหน้า และแขนทั้ง 2 ข้างจะต้องเคลื่อนไหวไปพร้อม ๆ กัน และมือก็ต้องพุ่งไปด้านหน้ากับข้อศอกอยู่ใต้น้ำนะจ๊ะเพื่อน ๆ และขาทั้ง 2 เคลือนที่ไปพร้อม ๆ กัน ให้เตะเท้าไปทางด้านหลัง ถ้าจะกลับตัว ในการที่จะเข้าเส้นชัยเราก็ต้องแตะด้วยมือของเราทั้ง 2 ข้างพร้อมกันนะคะ ในการดึงแขนและขา 1 ครั้ง ต้องมีบางส่วนของศรีษะโผล่พ้นน้ำ ยกเว้นแค่การกลับตัวเท่านั้นนะคะ ภาพโดย Patrick Case จาก Pixabay การว่ายแบบเดี่ยวผสม เราจะต้องหาผู้เข้าแข่งขันในการว่าย น้ำทั้ง 4 แบบ ตามลำดับ ผีเสื้อ, กรรเชียง, กบ, และฟรีสไตล์ ว่ายให้ครบทุกท่ากันไปเลยนะคะเพื่อน ๆ ว่ายน้ำเล่นกันในคลอง ฮ่า ๆ การว่ายแบบผลัดผสม เราจะต้องมีผู้เข้าแข่งขัน 4 คน ต้องว่ายคนละ 1 แบบ ตามลำดับ คือ กรรเชียง, กบ, ผีเสื้อ และฟรีสไตล์ ใครถนัดแบบไหนก็ว่ายแบบนั้น ตกลงกันเอาเองนะจ๊ะ ภาพโดย Shrikesh Kumar จาก Pixabay การว่ายน้ำแข่งกับเพื่อน ๆ เราก็จะต้องว่ายน้ำตลอดระยะทาง ที่กำหนดกันเอาไว้ ในคลองชลประทาน แล้วต้องเข้าเส้นชัยตามลู่เดิม ที่เขาตั้งต้น ไม่อนุญาตให้เดิน หรือ ก้าวที่ก้นคลองน้ำเด็ดขาด ส่วนคนที่ว่ายน้ำเข้าไปในลู่ของคนอื่นจะถูกปรับให้แพ้ในการแข่งขันในรอบนั้น ๆ ไป การแข่งขันว่ายผลัดจะต้องมีทีมละ 4 คน และถ้าผู้เล่นคนใดกระโดดออกจากแท่นก่อนที่เพื่อนร่วมทีมจะว่ายเข้ามาแตะผนังคลอง จะต้องให้ออกจากการแข่งขัน ยกเว้นขากลับมาแตะอีกครั้งหนึ่งโดยไม่ต้องขึ้นไปกระโดด ผู้ว่ายผลัดเมื่อว่ายเสร็จแล้ว จะต้องขึ้นจากคลองน้ำในทันที ภาพโดย itsayaporn สุดท้ายเราหวังว่าเรื่องเล่าในการออกกำลังกายในน้ำก็เป็นกีฬาชนิดหนึ่ง จึงหวังว่าการเล่าเรื่องในครั้งนี้จะเป็นประโยชน์กับผู้อ่านได้บ้างไม่มากก็น้อย สิ่งสำคัญในการก่อนที่จะลงเล่นน้ำในคลอง อย่าลืมทาครีมกันแดดกันด้วยนะคะ เพระแดดบ้านเรามันแรงมาก ด้วยรักและห่วงใย