กีฬาเปตองเป็นกีฬาที่เรารู้จักกันดีนิยมเล่นกันอย่างแพร่หลายทั่วโลก และเชื่อว่าหลายๆ คนคงได้เรียนกันมาบ้างแล้ว เมื่อตอนมัธยมต้น เนื่องจากเป็นหลักสูตรการเรียนในวิชาพละศึกษา หรือในระดับมหาวิทยาลัยก็มีให้เราได้เลือกเรียน ในวิชาเลือก แล้วยังจัดเป็นกิจกรรมนันทนาการหลังเลิกงานในกลุ่มคนทุกวัยอีกด้วย เป็นกีฬาที่เล่นแล้วรู้สึกผ่อนคลาย ไม่กดดัน สร้างความเพลิดเพลินให้กับผู้เล่นไม่น้อย เพราะไม่ต้องใช้แรงมาก หรือว่าต้องคิดวางแผนเหมือนกีฬาประเภทฟุตบอล ภาพโดย Pixzabay กีฬาเปตองสามารถเล่นกันได้ทุกวัน ไม่ว่าจะเป็นเด็กนักเรียน นักศึกษา บุคคลากรในหน่อยงานต่างๆ ก็นิยมนำมาแข่งขันกันเวลามีกีฬาภายในหน่วยงาน หรือผู้สูงอายุก็เล่นกัน มีกติกาไม่ยุ่งยากซับซ้อน แต่ว่าอาจต้องใช้พื้นที่กว้าง ๆ หน่อย อุปกรณ์ในการเล่นก็มีแค่ 3 อย่างเองค่ะ ภาพโดย Pixzabay อุปกรณ์ในการเล่นเปตอง 1. ลูกบูลทำด้วยโลหะ ขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางก็ประมาณซัก 70.5 80 มล. น้ำหนักน่าจะอยู่ที่ 650 - 800 กรัม 2. ลูกเป้า เป็นกลมๆ ทำด้วยไม้หรือวัสดุสังเคราะห์ มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางก็ประมาณซัก 25-35 มล. และอาจจะทาสีให้ดูแตกต่างจากลูกบลู ต้องเป็นสีที่มองเห็นได้ชัดเจน 3. สนามเล่น ก็เล่นได้กับทุกสภาพ ขอให้มีพื้นด้านหน้าเรียบยาวตรงพอประมาณ ขนาดกวางซัก 4 เมตร ยาว 15 เมตร ถ้าเป็นพื้นไม้ คอนกรีต และพื้นหญ้าจะไม่เหมาะกับการเล่นเปตอง ภาพโดย Freepix หลังเลิกงานกลับมาเราจะเห็นแถว ๆ ที่พักเรา จะมีชมรมเปตอง มีกลุ่มคนนัดกันมาเล่นทุกวัน มีทั้งคนแก่ และคนวัยรุ่น วัยกลางคน เล่นกันจนถึงมืดเป็นอย่างนี้ทุกวัน ดูแล้วได้ทั้งความสุข ความเพลิดเพลิน จนไม่อยากจะกลับบ้านเลย เราเองเมื่อสมัยเรียนมหาวิทยาลัย ก็ยังเลือกเรียนวิชาเปตองเลย พอโยนได้แม่น ๆ นี่คือแบบภูมิใจมาก อยากเล่นต่อนาน ๆ หมดชั่วโมงเรียนแล้วยังไม่อยากเลิกเล่นเลย ภาพโดย Freepix กีฬาเปตองถือว่าเป็นกีฬาที่ผ่อนคลายมากเลยทีเดียว ใช้แค่การคำนวณระยะทางในการโยนลูกบูล นอกจากนี้ยังไม่ก่อให้เกิดพิษภัยต่อสังคม เพราะการเล่นเปตองเราสังเกตมั้ยว่า ไม่มีใครเอามาเล่นพนันขันต่อกันแบบทายผลเปตอง ว่าใครจะชนะหรือแพ้ อะไรแบบนี้ ต่างกับกีฬาฟุตบอล หรือการชนไก่ เพราะฉะนั้นหันมาเล่นเปตองกันเถอะค่ะ ภาพโดย Pixzabay
