ถ้าพูดถึงกีฬาที่นิยมเล่นในวัยทำงาน และวัยผู้ใหญ่ เน้นใช่กำลังแขนในการเล่นซะเป็นหลัก เล่นในห้องแอร์มีเครื่องดื่มชิล ๆ มีท่วงท่าในการออกลัลาอย่างสง่างาม ก็คงจะหนีไม่กีฬาโบว์ลิ่งนี่แหละครับ พ่อผมเองก็เป็น 1 ในนั้น ไปเล่นเป็นประจำ ผมก็ตามพ่อไปเล่นด้วยในสมัยนั้น อายุผมประมาณ 9 -10 ขวบนะครับ ช่วงนั้นติดพ่อมาก เครดิตภาพ https://www.pexels.com/th-th/photo/344034/ ปกติแล้วคุณพ่อจะนัดกันกับกลุ่มเพื่อน เพื่อไปเล่นผ่อนคลายสมองกันอยู่บ่อย ๆผมก็ตามไปดู เห็นแล้วก็อยากเล่นด้วย ก็เลยบอกให้พ่อสอน (ซึ่งตอนนั้นผมยังตัวเล็กมาก) พ่อเลยบอกว่า ยังไม่ได้ ยังไม่สูงพอ ลูกก็หนักด้วยนะ ดูเฉย ๆ เอา โตกว่านี้ค่อยลองเล่นนะ ผมก็จำยอมด้วยความไม่เต็มใจนัก เหมือนจะฟัง สุดท้ายผมก็ดื้อจนได้ เครดิตภาพ https://www.pexels.com/th-th/photo/344029/ ลู่โบว์ลิ่ง มันจะมีหลายลูกใช่ไหมครับ พ่อของผมก็แข่งกับเพื่อน ๆ ไป ไม่ได้สนใจลูกชายตัวน้อย ๆ แบบผมเลย ผมก็เห็นว่าลู่ด้านริมสุดมันไม่มีคนอื่นเล่น ผมก็เลยไปวิ่งเล่นซะเลยครับ แล้วพื้นผิวของสนามโบว์ลิ่ง มันไม่ได้เป็นลักษณะพื้นเหมือนทั่วไปครับ มันลื่นมาก แต่ด้วยความซนผมก็วิ่งสไลด์เดอร์อยู่บนลู่ครับ สไลด์เล่นไปมา ก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร แต่ช็อตสุดท้ายครับผมวิ่งสไลด์ด้วยความแรงและก็สุดสไลด์ไปไกลมากจนไปถึงบริเวณที่เค้าตั้งพินโบว์ลิ่งไว้ ข้อเท้าผมไปกระแทกกับตัวที่กั้นพินโบว์ลิ่ง ปวดมาก ที่จริงมันไม่ได้แรงมาก แต่ว่าผมยังเด็ก ก็เลยรู้สึกว่ามันเจ็บปวด พ่อเห็นก็รีบวิ่งเข้ามาช่วย พร้อมกับตีก้นไป 2 ที ผมก็เบะปากเหมือนจะร้อง แต่ก็พยายามอดทน แล้วพ่อก็อุ้มมานั่งกับที่ครับ แต่ผมแค่ปวดเฉย ๆ เลยให้พ่อไปเล่นต่อ ไม่ต้องมาดูแลก็ได้ เครดิตภาพ Freepik ผมนั่งไปสักพักก็รู้สึกหายปวดละ เด็กก็แบบนี้แหละครับ ร่างกายยืดหยุ่น หายไว ยิ่งถ้ามีเป้าหมายหรืออะไรมาล่อ ยิ่งลืมเจ็บเร็ว ใช่ครับ ผมนึกพิสดาร อยากจะยกลูกโบว์ลิ่งให้ขึ้น เพื่อแสดงให้พ่อผมเห็นว่า ผมแข็งแรงนะ ผมเล่นได้นะ เมื่อกี้ก็แค่ซนไปหน่อย ผมตัดสินใจเดินไปตรงลู่ข้าง ๆ ซึ่งมีลูกโบว์ลิ่งของผู้ใหญ่ ผมหาที่เบอร์น้อยสุด จากนั้นผมก็นำนิ้วโป้ง นิ้วชี้ นิ้วกลาง สอดเข้าไปในรูทั้ง 3 รูของลูกโบว์ลิ่ง แล้วก็พยายามยกมันขึ้น เพื่อจะนำไปโยน คิดดูครับ เด็กตัวเล็ก กับนำหนักลูกที่เกินตัว ในจังหวะที่ผมพยายามจะฝืนความหนักของมัน แล้วเหวี่ยงลงไปในลู่ นิ้วผมมันติดส่วนตัวเราก็เสียหลักไปกับตอนเหวี่ยงลูกครับและแล้วสิ่งที่เกิดขึ้นคือผมเสียหลัก หน้าอกกระแทกกับลูกโบว์ลิ่ง พ่อเห็นจึงรีบวิ่งมาดู คราวนี้ร้องไห้จ้าเลยครับ เพราะหน้าอกก็เจ็บ นิ้วก็ติด สรุปวันนั้น พ่อก็กลับเลยจ้า กลับมาแม่ก็ตีซ้ำ ไม่สงสารผมเลย กล่าวโดยสรุป ข้อดี 1. เป็นกีฬาที่เหมาะกับการเล่นเพื่อกระชับมิตรมาก ๆ ครับ ผมเห็นหลาย ๆ ท่านนัดกับกลุ่มเพื่อนมากระชับมิตรกัน ดูสนุกและมีความสุข 2. เป็นกีฬาที่อุปกรณ์ค่อนข้างหนักมาก ถือว่าเป็นการบริหารช่วงกล้ามเนื้อส่วนแขนไปในตัว ข้อเสีย (อย่าเรียกว่าเป็นข้อเสียเลยครับ เรียกว่าเป็นข้อควรระวังดีกว่า) 1. ลูกโบว์ลิ่งที่มีขนาดหนัก อาจส่งผลในเชิงลบขณะถือลูกได้ เช่น ขณะจะโยน อาจจะต้องเกร็งแขนมาก ข้อควรระวังคือตะคริวครับ 2. ระวังการปล่อยลูกหลุดมือ แล้วไม่ได้อยู่ในอิริยาบถที่พร้อมจะโยน เช่นกำลังถืออยู่แต่ไม่ระมัดระวัง ก็อาจจะเกิดหลุดมือ แล้วหล่นลงเท้า หรือหัวเข่าได้นะครับ อย่างผมเจอเคสหนัก ๆ เลยคือหล่นใส่นิ้วเท้ากระดูกแตกครับ 3. ระวังบุตรหลานของท่านอย่างใกล้ชิด เพราะสมรรถภาพของเด็ก ความระมัดระวังไม่เท่ากับผู้ใหญ่ อาจจะเกิดอุบัติเหตุร้ายแรงได้ แต่อาจจะหาน้ำหนักลูกที่พอเหมาะพอควร หากคุณลูก ๆ อยากจะเล่นจริง ๆ และ ใส่รองเท้าให้เหมาะสมกับพื้นผิวด้วยครับ ใครที่อ่านก็จำไว้นะครับ และเฝ้าระวังหากท่านนำบุตรหลานไปเล่นโบว์ลิ่ง อย่างน้อยก็ต้องพาคุณแม่ไปคอยดูแลอย่างใกล้ชิด เพราะเด็กคนอื่น ๆ อาจจะไม่โชคดีแบบผม อาจจะแย่ถึงขั้นลูกโบว์ลิ่งหล่นกระแทกเท้าก็เป็นได้ครับ เครดิตภาพปก Freepik
