ทีมชาติไทยประสบความสำเร็จกับรายการ เอเอฟเอฟ ซูซูกิคัพ 2020 ด้วยการเป็นแชมป์ไร้พ่ายตลอดทั้งทัวร์นาเมนต์ นับว่าเป็นแชมป์ที่งดงามประเดิมศักราชใหม่ของฟุตบอลทีมชาติไทยอีกครั้งก็ว่าได้ แต่ถึงกระนั้นก็เกิดคำถามต่อหลังจากที่จบทัวร์นาเมนต์ว่า แล้วหากในระดับเอเชีย ทีมชาติไทยชุดนี้จะสามารถนำพาซึ่งความสำเร็จมาได้หรือไม่ ภายใต้ผู้จัดการทีม มาโน โพลกิง เพราะอย่าลืมว่าในระดับเอเชียที่มีแข็งแกร่งไม่ว่าจะเป็น ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ ยูเออี หรือจีน ทีมเหล่านี้ที่ได้ชื่อว่าเป็นทีมแนวหน้าระดับเอเชียอยู่แล้ว นี่เป็นคำถามใหญ่ของแฟนบอลชาวไทยที่เกิดขึ้น ณ เวลานี้ ต้องยอมรับแหละว่าทีมชาติไทยชุดนี้ มีความแข็งแกร่งในเรื่องของเกมรุกและเกมรับ ที่ดูเปลี่ยนไปอย่างมากจากชุดก่อน ๆ นั่นอาจจะมาเพราะนักเตะหลายรายได้นำประสบการณ์เรื่องของฟุตบอลทั้งในและต่างประเทศมาใช้ประโยชน์ เพราะจะเห็นได้ว่าหลายนัดจะต้องอาศัยความสามารถเฉพาะตัวของนักเตะเองเข้าไปทำประตูคู่แข่ง รวมถึงความเก๋าในเกมที่จะหยุดเกมรุกของคู่ต่อสู้และก็ทำออกมาได้อย่างยอดเยี่ยม ในเรื่องของเกมรุกก็มีการเข้าทำที่หลากหลายมากยิ่งขึ้น นั่นส่วนหนึ่งก็อาจจะเพราะตัวเชื่อมเกมแดนกลางอย่างชนาธิป ธนวัฒน์ รวมถึง สารัช ที่เป็นตัวกลางที่คอดตัดเกมแดนกลาง ทำให้จังหวะสวนกลับคู่แข่งนั้นไม่สามารถทำได้ถนัดสักเท่าไหร่ นี่ยังไม่นับรวมทั้ง ธีราธร นฤบดิน ที่เข้าถึงหยุดเกมริมเส้นของคู่แข่งได้อยู่หมัด นี่เป็นสองจุดแข็งของทีมชาติไทยที่ประสบความสำเร็จในการคว้าแชมป์รายการ เอเอฟเอฟ ซูซูกิคัพ 2020 แต่นั่นก็อาจจะเป็นเพราะเจอคู่แข่งที่ไม่ได้ฝีเท้าระดับแนวหน้าเอเชีย เพราะอย่าลืมว่าประเทศดังที่กล่าวข้างต้นอุดมไปด้วยนักเตะที่ไปค้าแข้งระดับยุโรป ที่มีฝีเท้า ทักษะ รวมถึงประสบการณ์ที่มากกว่าทีมรับดับอาเซียนด้วยกัน จุดแข็งที่ว่ามาก่อนหน้านี้อาจจะไม่ได้เป็นจุดแข็งของทีมเหล่านั้นก็เป็นได้ เพราะด้วยความสามารถของผู้จัดการที่มากประสบการณ์เชื่อว่า เมื่อเจอสถานการณ์ดังที่กล่าวมาน่าจะหาทางแก้ไขได้แน่นอน แม้ว่าเราจะมีนักเตะที่มีทักษะที่พอเอาตัวรอดได้ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถเอาชนะเหล่านักเตะที่ไม่ได้ใช้แค่ทักษะส่วนตัวแค่คนสองคนได้ เพราะเมื่อเจอทั้งทีมความน่ากลัวก็จะเป็นเงาตามตัวของทีมเหล่านั้นตามไปด้วย คำถามต่อมาแล้วทีมชาติไทยจะต้องปรับตัวอย่างไร ถึงจะก้าวข้ามกำแพงที่ตระหง่านตรงหน้านี้ไปให้ได้ คงต้องย้อนกลับมาที่ทุกสโมสรในไทยลีกเอง ว่าจะมีการพัฒนารูปแบบ ทักษะ การฝึกซ้อม ทัศนคติ ของนักเตะไทยได้มากน้อยแค่ไหน เพราะก็ต้องยอมรับตรงนี้ว่า ก็บางสโมสรที่ไม่ได้ใส่ใจกับเรื่องที่ว่ามาเท่าที่ควร ทั้งที่เป็นสิ่งพื้นฐานที่สโมสรฟุตบอลนั้นควรจะให้ความสำคัญ อีกสิ่งหนึ่งเหมือนเป็นเนื้อร้ายของฟุตบอลไทยมาหลายยุคหลายสมัย นั่นก็คือระบบเด็กฝาก นี่เป็นเรื่องต้น ๆ ที่จะต้องกำจัดออกไปให้ได้ ไม่อย่างนั้นต่อให้นักเตะมีฝีเท้าดีขนาดไหน แต่ไม่ได้เป็นเด็กใคร ก็ไม่ถึงสิ่งที่วาดฝันอย่างแน่นอน ข่าวที่เกี่ยวข้องโจทย์ต้องปรับ เกมรับต้องแก้ ของ "ทีมชาติไทย" ภาตใต้กุมมือ "มาโน โพลกิง "3 จุดเปลี่ยน "ทีมชาติไทย" จากไร้ทรง สู่เส้นทางคว้าแชมป์ เอเอฟเอฟ ซูซูกิ คัพเครดิตภาพปก twitter.com/Changsuek_TH :: ภาพปกเครดิตภาพประกอบ twitter.com/Changsuek_TH :: ภาพที่1 , ภาพที่ 2 , ภาพที่ 3 , ภาพที่ 4ส่องนักบอลตัวเต็ง ดูสดระเบิดแมทช์สุดมันส์บน App TrueID โหลดฟรี !
