รีเซต
ประวัติศาสตร์กีฬามวยปล้ำเริ่มมีเมื่อไหร่ รายการมวยปล้ำมีกี่รายการ

ประวัติศาสตร์กีฬามวยปล้ำเริ่มมีเมื่อไหร่ รายการมวยปล้ำมีกี่รายการ

ประวัติศาสตร์กีฬามวยปล้ำเริ่มมีเมื่อไหร่ รายการมวยปล้ำมีกี่รายการ
WeenayA
23 เมษายน 2568 ( 14:47 )
10

     กีฬามวยปล้ำเป็นอีกหนึ่งกีฬาที่มีความเก่าแก่และยาวนาน ในปัจจุบันกีฬามวยปล้ำเป็นหนึ่งในกีฬาที่ได้รับความนิยมไม่แพ้มวยสากล จะเห็นได้จากรายการมวยปล้ำ WWE  และรายการมวยปล้ำ AEW ที่จะมีการแบ่งระดับการแข่ง ระดับของนักมวยปล้ำ รวมถึงการแข่งขันที่ต่างวันและต่างคอนเซ็ปต์กันออกไป แล้วที่มาที่ไปของกีฬามวยปล้ำนั้นเริ่มมีต้องแต่ยุคไหน มวยปล้ำมีวิวัฒนาการอย่างไรมาดูกัน

 

ประวัติศาสตร์กีฬามวยปล้ำเริ่มมีเมื่อไหร่ รายการมวยปล้ำมีกี่รายการ

 

มวยปล้ำยุคโบราณ

     หลักฐานทางโบราณคดีมีการพบภาพวาดในถ้ำยุคโบราณนับ 15,000 ปี เป็นภาพคล้ายคนทำการต่อสู้ด้วยการกอดรัด และยังมีการพบภาพสลักนูนต่ำของชาวบาบิโลเนีย และอียิปต์ (ประมาณ 3000 ปีก่อนคริสตกาล) แสดงให้เห็นถึงทักษะและท่าทางคล้ายมวยปล้ำในยุคปัจจุบัน จากหลักฐานนี้นี้ชี้ให้เห็นว่ามวยปล้ำไม่ได้เป็นเพียงกิจกรรมสันทนาการ แต่ยังอาจมีความสำคัญทางพิธีกรรมหรือการฝึกทางทหาร

มวยปล้ำยุคกรีกโบราณ

     มวยปล้ำเป็นกีฬาที่โดดเด่นอย่างมากในกรีกโบราณ โดยได้รับการบรรจุเป็นส่วนหนึ่งของการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกโบราณตั้งแต่ปี 708 ก่อนคริสตกาล ไม่เพียงเท่านั้น มวยปล้ำยังถูกใช้เป็นส่วนหนึ่งของการฝึกทางทหาร เพื่อเสริมสร้างความแข็งแกร่งด้านการต่อสู้ มวยปล้ำยุคกรีกโบราณมีทั้ง

  • มวยปล้ำกรีก (Greek Wrestling):  มวยปล้ำกรีกเน้น การทุ่มและการจับล็อก เพื่อให้ สะโพก ไหล่ หรือหลัง คู่ต่อสู้แตะพื้น แข่งขันบน ทรายหรือดิน นักกีฬา ตัวเปล่าหรือสวมผ้านุ่ง ชนะโดยการ ล้มคู่ต่อสู้ หรือจากการ ควบคุมและครองตำแหน่งที่เหนือกว่า
  • แพนครทิออน (Pankration): เป็นกีฬาต่อสู้ โหดเหี้ยม ผสม มวยปล้ำและมวย กฎน้อยมาก (ห้ามกัด, ควักตา) เน้น แข็งแกร่ง, อดทน, ทักษะหลากหลาย ทั้ง จับล็อก, ทุ่ม, ชก, เตะ, เข่า ได้รับความนิยมในกรีกและโอลิมปิกโบราณ

 

มวยปล้ำยุคโรมโบราณ

     มวยปล้ำโรมัน พัฒนาจากมวยปล้ำกรีก และลดความรุนแรงลงบ้าง ชาวโรมันรับอิทธิพลกีฬาจากกรีก รูปแบบหลักยังคง ทุ่มและจับล็อก แต่บางครั้ง กฎผ่อนปรน เน้นความแข็งแกร่งสง่างาม มากกว่าความดุดันแบบแพนครทิออน ยังคงใช้ในการ ฝึกทหารและการแสดง ในจักรวรรดิโรมัน

 

มวยปล้ำโบราณรูปแบบอื่นๆ

  • ซ่วยเจียว (Shuai Jiao) (จีน): ซ่วยเจียวคือ มวยปล้ำเสื้อคลุมโบราณของจีน มีประวัติกว่า 4,000 ปี เป็นทั้ง กีฬาและศิลปะการต่อสู้ ที่มีอิทธิพล เทคนิคหลักคือ จับ ยึด ทุ่มด้วยเสื้อคลุม เคลื่อนไหว เร็วและต้องสมดุลสูง มีหลายสไตล์และยังคงฝึกฝนแข่งขันในจีน

  • มวยปล้ำต่อสู้แบบอิหร่าน (Koshti-ye Jangi): เป็นมวยปล้ำโบราณที่รวม ชก เตะ และจับล็อก มีความ ดุดัน อาจใช้ฝึกทหารหรือประลองกำลัง "Jangi" แปลว่า "การต่อสู้" อิหร่านยังมี Koshti Pahlevani ที่เน้น เคารพและพิธีกรรม มากกว่า

  • เพห์ลวานี (Pehlwani) : เพห์ลวานี พัฒนาจากมวยปล้ำอิหร่าน "เพห์ลวาน" แปลว่า "นักสู้/แชมป์" เป็นทั้ง กีฬาและวิถีชีวิต เน้น ร่างกาย จิตใจ คุณธรรม ฝึกใน "อัคขระ" ตามกฎเคร่งครัด สู้โดย จับล็อก ทุ่ม ใช้กำลัง ฝึกพิเศษ เช่น ยกดัมเบลโบราณ เพห์ลวานียังนิยมใน อินเดีย ปากีสถาน บังกลาเทศ

 

มวยปล้ำยุคยุคกลางและยุคใหม่ตอนต้นของยุโรป

     มวยปล้ำยุคกลางยุโรปนับเป็นทักษะสำคัญของอัศวิน และกีฬาพื้นบ้านในยุคกลาง มวยปล้ำเป็นทักษะสำคัญของอัศวินสำหรับการต่อสู้ระยะประชิด ทั้งในสนามรบและการประลอง ส่วนประชาชนทั่วไปก็มีมวยปล้ำพื้นบ้านหลากหลายรูปแบบตามท้องถิ่น เช่น

 

  • มวยปล้ำคอร์นิช (Cornish Wrestling) : พัฒนาขึ้นในแคว้นคอร์นวอลล์ ประเทศอังกฤษ  ผู้เข้าแข่งขันจะสวมเสื้อคลุมหนา วิธีการต่อสู้ผู้สู้ต้องจับเสื้อคลุม ทุ่มให้ตั้งแต่สะโพกลงไปสัมผัสพื้น ห้ามเตะต่อย

  • มวยปล้ำแลงคาเชียร์ (Lancashire Wrestling) : มีต้นกำเนิดในแคว้นแลงคาเชียร์ ประเทศอังกฤษ ขึ้นชื่อเรื่องความรวดเร็วและการใช้เทคนิคการจับล็อกที่ซับซ้อน จับตัวได้หลายตำแหน่ง เน้นความเร็วและล็อกซับซ้อน ทุ่มให้ส่วนใดส่วนหนึ่งสัมผัสพื้น

  • มวยปล้ำคอลลาร์-แอนด์-เอลโบว์ (Collar-and-Elbow Wrestling) : เป็นรูปแบบมวยปล้ำที่ได้รับความนิยมในไอร์แลนด์และบางส่วนของสหรัฐอเมริกา เริ่มด้วยการจับคอเสื้อและข้อศอก ทุ่มให้หลังสัมผัสพื้น รูปแบบนี้เน้นความแข็งแกร่ง การทรงตัว และการใช้ประโยชน์จากการจับเริ่มต้นเพื่อควบคุมคู่ต่อสู้

มวยปล้ำใน "ศตวรรษที่ 19"

     ในศตวรรษที่ 19 ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญในการพัฒนารูปแบบมวยปล้ำสมัยใหม่ โดยมีการกำเนิดขึ้นของสองรูปแบบหลักที่มีอิทธิพลอย่างมากต่อวงการมวยปล้ำในระดับสากล ได้แก่ มวยปล้ำเกรโก-โรมัน และมวยปล้ำแคช (Catch Wrestling)

 

  • มวยปล้ำเกรโก-โรมัน (Greco-Roman Wrestling): มวยปล้ำเกรโก-โรมันกำเนิดในฝรั่งเศส โดย ฌอง เอ็กซ์บรอยัต กำหนดกฎห้ามจับส่วนล่างคู่ต่อสู้ รูปแบบนี้เน้นใช้ส่วนบนของร่างกายและแขนเท่านั้น ห้ามใช้ขาเกี่ยวหรือโจมตีคู่ต่อสู้ ทำให้ต้องอาศัยพละกำลังส่วนบน, แกนกลางลำตัว และเทคนิคการทุ่มที่แม่นยำ แม้ชื่อจะสื่อถึงกรีก-โรมันโบราณ แต่ความเชื่อมโยงทางประวัติศาสตร์ไม่ชัดเจนนัก กีฬานี้เป็นสากลและถูกบรรจุในโอลิมปิกสมัยใหม่ครั้งแรกในปี 1896

  • มวยปล้ำแคช (Catch Wrestling หรือ Catch-as-Catch-Can): มวยปล้ำแคชพัฒนาในสหราชอาณาจักร เน้นท่าซับมิชชั่นและการกดหลังคู่ต่อสู้ มีลักษณะเปิดกว้างกว่าเกรโก-โรมัน โดยอนุญาตให้จับขาและส่วนล่างได้ ทำให้มีการต่อสู้บนพื้นหลากหลาย คำว่า "Catch-as-Catch-Can" หมายถึง "จับได้ตามที่จับได้" ได้รับความนิยมในยุโรปและสหรัฐอเมริกา และเป็นรากฐานสำคัญของมวยปล้ำอาชีพในเวลาต่อมา

มวยปล้ำในปลายศตวรรษที่ 19 ถึงต้นศตวรรษที่ 20

     ในช่วงเวลานี้ มวยปล้ำอาชีพ (Professional Wrestling) เริ่มแยกตัวออกจากมวยปล้ำสมัครเล่น (Amateur Competitive Wrestling) อย่างชัดเจน โดยพัฒนาไปสู่รูปแบบของการแสดงกีฬา (Sports Entertainment) ที่มีการผสมผสานองค์ประกอบของการแสดงละคร (Theatrical Elements) เข้าไปมากขึ้น

     มวยปล้ำอาชีพเริ่มเปลี่ยนไปเพราะผู้ชมต้องการความบันเทิงและเรื่องราว นักมวยปล้ำสร้าง "ตัวละคร" ดี-ร้าย ให้ผู้ชมอิน การแข่งขันเริ่มมีการวางแผน (scripting) เพื่อให้เรื่องราวเข้มข้น มีการเพิ่มองค์ประกอบการแสดง ท่าทางเกินจริง และผู้จัดการช่วยสร้างความขัดแย้ง นักมวยปล้ำเดินทางแสดงทั่วโลก สร้างฐานแฟนคลับ การเปลี่ยนแปลงนี้ค่อยเป็นค่อยไป จนมวยปล้ำอาชีพกลายเป็นอุตสาหกรรมบันเทิงเน้นการเล่าเรื่องและความตื่นเต้น ต่างจากมวยปล้ำสมัครเล่นที่เน้นการแข่งขันกีฬาภายใต้กฎเกณฑ์ที่วางไว้


มวยปล้ำในต้นศตวรรษที่ 20

     ต้นศตวรรษที่ 20 มวยปล้ำสมัครเล่นสมัยใหม่ชัดเจนขึ้น มีการตั้งองค์กรและกำหนดกฎมาตรฐาน เพื่อส่งเสริมการแข่งขันที่เป็นธรรมและยกระดับสู่สากล การพัฒนานี้มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการบรรจุมวยปล้ำเข้าสู่การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกสมัยใหม่ และการสร้างรากฐานสำหรับการแข่งขันในระดับนานาชาติในเวลาต่อมา

     โดยได้มีการนำมวยปล้ำฟรีสไตล์ (Freestyle Wrestling) บรรจุเข้าสู่การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกสมัยใหม่ในปี 1904 และ มวยปล้ำเกรโก-โรมัน (Greco-Roman Wrestling) ได้รับการบรรจุเป็นกีฬาสาธิตในการแข่งขันโอลิมปิกครั้งแรกที่กรุงเอเธนส์ในปี 1896

 

มวยปล้ำในศตวรรษที่ 20 และ 21

     ในปัจจุบัน กีฬามวยปล้ำยังคงก้าวหน้าอย่างไม่หยุดยั้ง โดยมีองค์กรระดับโลกอย่างสหพันธ์มวยปล้ำโลก (United World Wrestling - UWW) ซึ่งเดิมคือ FILA เป็นหัวใจสำคัญในการวางรากฐานและส่งเสริมกีฬานี้ไปทั่วทุกมุมโลก UWW มีบทบาทในการกำหนดมาตรฐานกฎกติกาสำหรับการแข่งขันระดับโลก ไม่ว่าจะเป็นศึกชิงแชมป์โลกหรือมหกรรมโอลิมปิก เพื่อให้การประลองเป็นไปอย่างยุติธรรมและคงไว้ซึ่งคุณภาพของกีฬา

     อีกหนึ่งหน้าประวัติศาสตร์สำคัญคือการที่ "มวยปล้ำหญิง" ได้รับการบรรจุเข้าสู่การแข่งขันกีฬาโอลิมปิกเป็นครั้งแรกในปี 2004 ณ กรุงเอเธนส์ ซึ่งเป็นการแสดงถึงความนิยมและการเติบโตของกีฬามวยปล้ำในกลุ่มสตรีทั่วโลก และยังเป็นการเปิดเวทีให้นักกีฬาหญิงได้แสดงศักยภาพบนสังเวียนระดับสูงสุด

รายการมวยปล้ำที่มีชื่อเสียงที่สุดในยุคปัจจุบัน

     ในปัจจุบัน WWE (World Wrestling Entertainment) เป็นบริษัทสื่อ และความบันเทิงของอเมริกา ที่มีชื่อเสียงและใหญ่ที่สุดในโลกในด้าน มวยปล้ำอาชีพ อีกทั้งยังได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นสมาคมมวยปล้ำอาชีพอันดับหนึ่งของโลก ทั้งในด้านขนาดฐานแฟนคลับ รายได้ และอิทธิพล

     มีรายการโทรทัศน์ยอดนิยมที่ออกอากาศเป็นประจำ ได้แก่ Monday Night Raw และ Friday Night SmackDown ซึ่งมีผู้ชมจำนวนมากทั่วโลก มีศึกใหญ่ประจำเดือน (Premium Live Events) จัดงานใหญ่อย่างต่อเนื่องตลอดทั้งปี โดยมี WrestleMania เป็นศึกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดและมีชื่อเสียงที่สุด ด้วยกลยุทธ์การผสมผสานความบันเทิงเน้นการสร้างสรรค์ตัวละครที่มีเอกลักษณ์ เรื่องราวที่น่าติดตาม และการแสดงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นจึงทำให้ได้รับความนิยมไปทั่วโลกไม่ว่าจะจัดการแข่งขันในครั้งใด

     ในด้านคู่แข่งของ WWE ยังมี AEW (All Elite Wrestling) ที่เป็นคู่แข่งที่แข็งแกร่ง และได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เช่นกัน

 

ข่าวที่เกี่ยวข้อง

ยอดนิยมในตอนนี้

ดาวน์โหลด ทรูไอดีแอป
ดาวน์โหลด ทรูไอดีแอป
สัมผัสโลกไร้ขีดจำกัดกับทรูไอดี