TRUE TALK : ผู้นำที่แฟนบอลไทยรัก ? ... by "ต็อกตั้ม พรรษิษฐ์"

ไม่มีอะไรเกินคาดกับ After Shock ฟุตบอลไทยหลังจบ เอเชียนเกมส์ แบบไม่ได้ลุ้นตกรอบแรกพร้อมกลับมาบ้านแบบมีคนไปต้อนรับ 1 ราย ไหนจะเรื่องนอกสนามมากมายที่เกิดขึ้นตามมาทั้งจากผู้เล่น จากการสัมภาษณ์ของโค้ช ซึ่งส่วนตัวก็ปกตินะคนเรามีสิทธิพูดแสดงความเห็น สิ่งที่ “โค้ชโย่ง” วรวุธ ศรีมะฆะ สัมภาษณ์หลังจบเกมก็ไม่ได้เกินเลยอะไร เพียงทว่านาทีนั้นแค่อ้าปากแฟนบอลไทยเจ้าขาก็หาอะไรปาใส่แกแล้ว

โดนอัดหนักหน่อยก็ท่านนายกสมาคม ที่ไม่ว่าจะพูดอะไรก็โดนกระแสเล่นงานจนเปื่อยไปหมด หนักมาก็วรรคทองที่ท่านว่าไม่เข้าใจทำไมไม่ใช้ตัวอายุเกิน หากเป็นท่านจะไม่ทำแบบนี้ อืม จากวินาทีนั้นเป็นอันรู้กันว่า“โค้ช”ไม่รอดแล้วเมื่อลูกพี่นายกองประกาศเชือดออกมาตัดช่องขนาดนั้น

แล้วก็เป็นไปตามที่คาดการณ์ตามมาตรฐานไทยไม่มีอะไรต่างไปจากยุคสมัยก่อน หากจะให้ครบสูตรเด็กทีมชาติชุดนี้ต้องถูกลอยแพตามความพ่ายแพ้ไปด้วย ยิ่งมีคลิปสุดเดือดจากประธานสโมสรบุรีรัมย์ ยูไนเต็ด ผ่านเพจ “ลุงเนวิน” ไฟยิ่งลุกท่วมกับทีมเอเชียนเกมส์พร้อมทั้งระบบการทำงาน

นอกจากเรื่องข่าวลือที่ลุงท่านอ้างว่าเคยผ่านหูแต่ไม่อยากให้เป็นเรื่องจริงนั้น หลายๆ เรื่องเห็นตรงกัน ทั้งการเลือกตัวผู้เล่นที่ไม่มีโอกาสลงสนามมาติด และมอบตำแหน่งสำคัญให้รับผิดชอบ ขณะที่นักเตะลงสนามประจำสม่ำเสมอต้องรอโอกาสต่อไปเรื่องนี้ไปผูกเข้ากับข่าวที่เข้าหูลุง ไม่คิดก็ต้องคิด

ไหนจะระเบียบวินัยสะบั้นที่ตัวผู้ฝึกสอนควบคุมไม่ได้มันก็ตรงอีกว่าคุณจะเลือกคนที่คุมไม่ได้มาเพื่ออะไร “เอ็นดูเขาเอ็นเราขาดงั้นหรือ” ถือว่าการถามย้อนหลังจากผลการแข่งขันออกมาครั้งนี้ยากหาคำอธิบายจริงๆ

เช่นกันกับคำถามยอดฮิตว่าโค้ชแบบไหน หรือคนไหนที่คุณอยากได้มาคุมทีมชาติไทย ในตอนนี้มีทางเลือกให้ปั่นกระแสกันเยอะทีเดียว โดยมากที่ถูกยกมาเป็นแบบแรกก็คือ ชื่อดีเป็นทีมชาติเก่าผลงานจับต้องได้ในฐานะโค้ช

“เซอร์เด็จ” จเด็จ มีลาภ จาก การท่าเรือ เอฟซี

ทำทีมได้เร้าใจขึ้นจากตัวผู้เล่นระดับมหาเทพที่ลงเงินมหาศาลไปกวาดมา ไหนจะผลงานส่วนตัวที่พาทีม ชลบุรี ได้แชมป์ไทยลีก ทว่าคำครหามากมายที่ต้องทนรับไว้อย่าง “ไม่ได้ทำเอง”, “แค่คนนั่งเก้าอี้” ทว่าหากมาจริงน่าจะรับมือสื่อได้ดีเพราะไม่ค่อยพูดอะไรมากนัก จุดนี้เป็นของจำเป็น

“โค้ชเตี้ย” สะสม พบประเสริฐ

โค้ชหนุ่มใหญ่ในวัยทะลุ 50 โชกโชนด้วยประสบการณ์พา การท่าเรือ ได้แชมป์บอลถ้วย ด้วยงบไม่ตุงกระเป๋า พาทีมไปบอลเอเชีย เร้าใจด้วยบุคลิกการวางตัวดุดันฝีปากกล้าหาญมีเถียง มีเหน็บ ซึ่งป็นบุคลิกที่คนไทยไม่ชอบนัก ในสนามมากแทคติก วินัยจัด จิตวิทยาดี มาทำบอลเด็กก็น่าสนใจครั้งล่าสุดที่ทำทีมชาติเด็กไทยได้ลุ้นทีเดียว

“โค้ชแบน – โค้ชโชค – โค้ชซิโก้” สามโค้ชที่มีผลงานอ้างสรรพคุณทำทีมได้แชมป์ติดมือ แต่ก็มีตำหนิในอาชีพกันครบหมดเพราะแยกออกจากทีมใหญ่ที่มีนักเตะพร้อมผลงานยังไม่เข้าตานัก

ออกจากชื่อเดิมๆ มาลองของใหม่ป้ายแดง “โค้ชอ้น” รังสรรค์ วิวัฒน์ชัยโชค เป็นไงตอนทำ โปลิศ เทโร เต็มตัวก็น่ามองทีเดียว แต่เชื่อได้เลยไม่ว่าเป็นใครใน 4-5 ชื่อนี้ได้รับการติดต่อคงต้องเจรจากันยาวนานหลังจากได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเพื่อนร่วมรุ่นร่วมอาชีพ

ตัดปัญหาคนพูดภาษาเดียวกันเถียงกันทันกันคุมลำบากเอาโค้ชนอกไหมเรียกแขกดี เชื่อเลยทันทีประกาศเป็นต่างชาติไม่ว่าผมหรือสีผิวจะเฉดไหนคำวิจารณ์เพียบ ชื่ออย่าง อเล็กซานเดร กาม่า จาก สิงห์ เชียงรายฯ ที่มีข่าวออกมาเป็นระยะว่าทีมเงินไม่หนักเหมือนเคย หรือจะเป็น มาโน่ โพลกิ้ง หรือที่แฟนบอลยกให้เป็น เยอร์เก้น คล็อปป์ เมืองไทย บุกแหลกเดินหน้าถล่ม เหลือกองกลังตัวเดียวก็ยอมแลกในเวลาที่ต้องการประตู แต่ก็พอหลับตานึกออกว่าหากทีมชาติไทยที่ มาโน่ คุมแพ้ขึ้นมาในช่วงท้ายเกมที่ มาโน่ สั่งลุย วิกฤตโค้ชคีย์บอร์ดแห่งสยามประเทศก็กลับมาอีกครั้ง

นี่คือตัวเลือกที่ลอยขึ้นมา และมีความน่าอ่านหากโยงกันเป็นข่าว ทว่าทุกคนมีแผลที่คนไม่รักพร้อมจะฉีกให้ขาดกำเริบอาการให้ดายดิ้น ว่าแต่จริงๆ แล้วแฟนบอลไทยอยากได้โค้ชแบบไหนกันแน่ ตอบยากใช่ไหม เอาแบบนี้มันมีคำประชดชุดยาวที่เห็นมานานตั้งแต่วัยรุ่นสะกิดกันน่ารัก…

“แฟนบอลไทยชอบโค้ชทำทีมชนะ ไม่ว่าคู่แข่งจะเป็นใครหรือเจอในโอกาสไหน ชนะไว้ก่อนจบ หากจะได้ใจต้องบุกเล่นสวยงามมีสไตล์ แล้วเราจะภูมิใจในชัยชนะครั้งนั้น ผลงานในสนามขอไม่มากเอาแค่นี้”

“หากพลาดแท้ๆ แพ้ขึ้นมาขอแค่อย่าเรื่องมากไม่ต้องตอบโต้ขอด่านิดด่าหน่อยทนๆ ไปก็จบ อย่าสู้นะไม่ชอบก้าวร้าว ไม่ต้องบ่นว่าที่ผ่านมาทำอะไร ไม่ต้อง ไม่ชอบคนทวงบุญคุณ เราวัดกันที่ผลงานในสนามอย่าพูดเยอะ ไม่เจ็บคอหรือไง ขอแค่นี้เอง”

นึกกันออกไหมครับว่าใครจะมีบุคลิกรับเรื่องนี้…

แล้วผู้นำแบบไหนละที่แฟนบอลต้องการกับนำพาฟุตบอลทีมชาติไทยก้าวไปข้างหน้าอย่างที่คาดหวังกันไว้ นั่นคือเป็นจ้าวอาเซียนแบบสบายใจในทุกรุ่น เป็นแถวหน้าของเอเชียแบบถาวร หลับตา 10 ทีมสุดท้ายต้องมี หากทุกรุ่นจะดีมากไม่ก็ชุดใหญ่ไว้ก่อน ถ้าจังหวะดีเราจะไปฟุตบอลโลกกัน นั่นคือเป้าประสงค์ที่พอจับจ้องได้จากฟีดแบคของแฟนๆ เรื่องแพ้ได้ไม่เป็นไรหากเล่นดี แต่ที่ผ่านมาแพ้ทีไร “ยับ”

ดังนั้นการวางตัวหรือออกสู่สาธารณะของผู้นำก็เป็นสิ่งสำคัญทั้งต่อตัวองค์กร และคนทำงานใต้การนำทางของผู้นำคนนั้น นั่นถือเป็นศิลป์ และศาสตร์ที่ยากเหลือเกินในการประกอบธุรกิจหรือทำงานอะไรสักอย่าง บริหารคนทั้งภายนอก และในองค์กรให้เป็นพวกเราไปพร้อมๆ กันนั่นแหละยากเหลือเกิน

ตำรามากมายจำแนกผู้นำที่โลกต้องการไว้น่าสนใจ หนึ่งในนั้นคือเอกสารงานวิชาการชั้นอ๋องที่เผยแพร่ออกมาราวปี 2005 ในชื่อว่า Transformations of Leadership โดย 2 กูรูโคตรคูล แห่งแวดวงวิชาการทั้ง David Rooke ผู้อำนวยการ และผู้ก่อตั้งที่สุดบริษัทที่ปรึกษา Harthill Consulting และ William R. Torbert นักวิชาการของโลกจำแนกประเภทผู้นำไว้ประมาณนี้ครับ (คุณสามารถเข้าไปอ่านงานเต็มได้ที่ Harvard business review)

ผู้นำประเภทตัวข้านี่แหละเจ๋ง (Individualist) สมชื่อคือเก่งมันทุกอย่าง แต่เก่งมากอาจเกิดปัญหาการไม่ยอมรับคนอื่นซึ่งมาจากการแสดงออก ปัญหาจึงไปเกิดที่การวางตัว และแสดงออกอย่างเหมาะสม

ผู้นำแยบคายวางแผนร้ายกาจ (Strategist) เก่งในองค์รวมเห็นภาพใหญ่ทั้งหมดขององค์กร รู้ว่าสิ่งไหนทำได้ หรือทำไม่ได้เก่งการใช้คนอ่านขาดหมด หากไม่วอกแวกไปกับผลประโยชน์ นี่คือสุดยอดผู้นำ

ผู้นำนักสร้างสรรค์ลุยไปข้างหน้า (Alchemist) คล้ายกับนักวางแผน แต่มองไม่เห็นในภาพใหญ่เท่า บางครั้งอาจไม่เข้าใจโลกไปสักหน่อยแต่ทุกฝ่ายก็ยอมคาราวะในความสามารถ

ผู้นำที่ทำทุกอย่างเพื่อคว้าโอกาส (Opportunist) เป็นความเก่งแบบประหลาด เพราะเหมือนกันเป็นศูนย์รวมความไม่ดีที่เก่งชิบหาย ผู้นำแบบนี้ คิดตัวเองเป็นใหญ่ ไม่ไว้ใจใคร มองโลกในแง่ร้าย มองเพื่อนร่วมงานลูกน้องเป็นเครื่องมือนำพาความสำเร็จ ดังนั้นตราบใดที่เครื่องมือเหล่านั้นยังทำงานได้ดี การดูแลรักษามหาสายเปย์จะเป็นไปอย่างคาดไม่ถึง ถูกวิพากษ์วิจารณ์ก็พร้อมจะโต้ตอบกลับให้รู้ดำรู้แดงกันไปข้างหนึ่ง หึหึหึ คิดเอาแล้วกันว่าคนรักเป็นร้อยคนเกลียดจะเท่าไหร่

ผู้นำรูปหล่อนักประสาน (Diplomat) หล่อทุกรูปแบบมีภาพจำเป็นที่รักอยู่ตลอดเวลา พูดจาไพเราะ ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส ไม่ตำหนิใคร หวานทุกฝ่าย ดีหมดได้หมดแน่นอนใครก็รัก ก็หัวหน้าไม่ว่าสักคำ สื่อชอบก็ถามอะไรตอบหมดตอบเพราะตอบหน้าฟัง ทว่าผู้นำที่ไม่ว่าใครเขาจะเข็นให้องค์กรพัฒนาไปอย่างไรนั่นสิท้าทาย แต่เชื่อเหอะ จริตบ้านเรารักตายเลยผู้นำแบบนี้

ผู้นำที่สุดการจัดการ (Achiever) นับเป็นโคตรมือประสานเก่งไหม… ก็เก่งนะ แต่อาจจะไม่สุดในแต่ละภาคส่วน ทว่าเก่งมากคือจัดการให้คนเก่งในแต่ละสาขาซึ่งอาจจะเก่งกว่าเขาไปหมดสามารถทำงานอยู่รวมกันได้สบายๆ ไม่รู้สึกน้อยเหนือต่ำใจจากทั้งผลประโยชน์ทางสังคม หรือจิตใจ เรียกได้ว่าหากคุณต้องการคนคุมโปรเจคให้เข้าเป้าในเวลาจำกัดคุณหาคนแบบนี้มาทันที

อ่านจบบรรทัดนี้เห็นหน้าใครลอยขึ้นมาบ้างครับ แล้วแต่ละคนที่เห็นลงล็อคในความเป็นผู้นำแบบไหน…

“ต็อกตั้ม พรรษิษฐ์”

ดูบอลสดผ่านเว็บไซต์ กดเลย

ช่องทางการรับชมการถ่ายทอดสดทาง TrueID

ดูบอลสดผ่านแอปพลิเคชั่น ทรูไอดี คลิก!
ดูบอลสดผ่านเว็บไซต์ ทรูไอดี ฟรี คลิก!

ติดตามข่าวสารกีฬาได้ที่ TrueID App หรือร่วมพูดคุยกันผ่านทาง Line @TrueID ร่วมไปถึงแฟนเพจ TrueID Sports