TRUE UNLOCK: "ทำไมถึงชอบดูกีฬากัน?" คำถามง่าย ๆ ที่ตอบไม่ง่ายเลย ... by "Martin Z"
นี่คงเป็นคำถามที่สามารถตอบได้ง่ายมาก โดยที่ส่วนใหญ่จะให้คำตอบว่าเพราะสนุก มันส์ แต่ก็มีข้อยกเว้นคือ ดูนักกีฬา (ซึ่งเรื่องนี้ผมจะไม่พูดถึง)
ถ้าถามคนที่บอกว่า “สนุก” ต่อไปอีกว่า “มันสนุกตรงไหน” เขาอาจจะสาธยายถึงความชอบส่วนตัว ข้อดีของกีฬา บลาๆ มากมาย
จริงๆ แล้ว การดูกีฬา มันตอบสนองอะไรกับตัวเรากันแน่ เราก็ไม่ใช่คนที่เกิดปุ๊ปก็มาดูกีฬาเลย ทำไมถึงชอบดูบอล ดูมวยปล้ำ ดูเทนนิส ดูรถแข่ง และดูอื่นๆ อีกมากมาย
โดยส่วนตัวผมแล้ว ปัจจัยแรกคงหนีไม่พ้นเรื่องของสังคมพาไป ฟังแล้วอาจจะงง ดังนั้น ขอยกตัวอย่างเช่นนี้ เวลาคุณดื่มเหล้าคนเดียว คุณรู้สึกสนุกหรือเปล่า แล้วเคยสงสัยไหมว่าทำไมไปเที่ยว ไปผับ ไปปาร์ตี้ต้องดื่มเหล้า
มันก็เหมือนกับครั้งแรกที่คุณดูกีฬานั่นเอง ถ้าบรรยากาศรอบๆ ตัวดี สนุกสนาน คุณจะชอบดูกีฬานั้นๆ ไปโดยอัตโนมัติ ก็เหมือนกับที่คนมองว่าเหล้าเป็นสัญลักษณ์ของความเฮฮานั่นล่ะ
ปัจจัยต่อมาคือ มีความชอบมาจากสื่ออื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นการ์ตูน หรือสารคดีอะไรก็ตาม แต่ถ้ามองให้ลึกไปแล้ว สาเหตุที่แท้จริงคือ ความต้องการเจริญเติบโต
ผมคงไม่อ้างชื่อนักจิตวิทยามาข่ม แต่ทุกสิ่งที่มีชีวิตย่อมต้องเจริญเติบโต ไม่ว่าทางด้านร่างกาย และจิตใจ หนังสือที่คุณอ่าน สารคดีที่คุณดู จะต้องมีฉากที่ผู้คนผ่านความยากลำบาก ทุ่มเท และค่อยๆ พัฒนา ก้าวหน้าขึ้น โดยหลายครั้ง เราก็จะยึดคนที่เราถูกใจนั้นๆ เป็นตัวแทนของเรา (แน่นอน เราย่อมเชิดชูคนเก่ง คนที่เราอยากเป็นได้อย่างเขา แม้ว่าหลายครั้งเราจะไม่ลงมือทำอะไรก็ตาม)
เหมือนเวลาที่ทำเสื้อบอล เสื้อบาส แล้วลงชื่อกับหมายเลขที่คุณชื่นชอบนั่นเอง แค่เห็นพวกเขาก้าวไกล คุณก็ปลื้มใจเหมือนไปยืนชูถ้วยกับพวกเขาแล้ว ความรู้สึกเข้าพวก หลอมรวมเป็นหนึ่งที่ก่อกำเนิดขึ้น จากผู้เชียร์คนอื่นๆ ที่อยู่ข้างๆ ยิ่งรู้สึกทำให้ดีใจสุดขั้ว เศร้าใจสุดขีดยามดูกีฬา ถึงขนาดแซวเป็ดย่างไม่ได้ ปืนใหญ่ลูกขัดไม่ได้ (อย่าโกรธผมนะ แค่ยกตัวอย่างเฉยๆ)
นอกจากนี้ยังมีพวกผู้ชมระดับสูง ที่ผมขอเรียกว่าพวกเซียน ซึ่งพวกนี้ดูแบบพินิจ พิเคราะห์ วิชาการ วางแผนเผด็จศึก ราวกับเหล่าขุนพลที่ดูแลกองทัพยามกรำศึก ราวกับเป็นกุนซือที่ยืนออกคำสั่งข้างสนาม เสียแต่ว่าไม่มีโอกาสได้ไปสั่งกลยุทธ หรือแก้เกม เซียนบางคนก็ดูแล้วเอามาพัฒนาปรับใช้กับตัวเอง จะเป็นพวกโค้ชหรือเป็นแค่กลุ่มเล่นกีฬาผู้คลั่งไคล้ก็แล้วแต่ ก็เป็นอีกประเภทหนึ่งของผู้ที่ต้องการเจริญเติบโตล่ะนะครับ (อาจรวมถึงแสวงหาการยอมรับ หรือความรู้สึกพิเศษกว่าคนอื่นด้วย) แต่พวกนี้เติบโตจริงๆ ไม่ใช่พวกที่คิดไปเองว่ากำลังถือถ้วยจูบถ้วยอยู่นะ
ปัจจัยที่ชอบดูกีฬาถัดมา คือความตื่นเต้น ลุ้น หวาดเสียว ลองนึกง่ายๆ ว่า ถ้านักกีฬาที่คุณเชียร์ ทีมที่คุณรัก ชนะตลอดเวลา รบร้อยชนะพัน คุณจะยังมานั่งดูอีกไหม คงจะไม่มาดู ไม่ต้องลุ้น ไม่ต้องเชียร์อะไร เพราะอย่างไรมันลอยลำ แข่งก็คงไม่ต้องแข่ง ชะอ้าว ไม่ถึงขนาดนั้น ก็ไอ้การได้ลุ้น ได้เชียร์ ได้ทาย ได้แทง เอ้ย ไม่มีแทง โทษๆ
นอกจากจะสร้างอารมณ์ความรู้สึก เพิ่มระดับอะดรีนาลีนในเลือดแล้ว การที่ทีมเราชนะ หรือเราทายถูก ก็ช่วยส่งเสริมให้เรารู้สึกพิเศษ อยู่เหนือคนอื่นด้วย (ความเจริญก้าวหน้า เติบโตอีก) บวกกับได้รับการยอมรับ ทีมที่เราชนะ คนอื่นยอมรับ ยินดี เป็นดาวเด่น เราก็รู้สึกปลื้ม รู้สึกมีส่วนรวมไปด้วยอย่างแยกไม่ออก
บางคนถึงขนาดยืนขึ้นร้องเพลงไปด้วยหน้าจอทีวีเลย อีกปัจจัยหนึ่งที่ชอบดูกีฬาคือ เพื่อการเข้าสังคม มีเรื่องเอาไว้พูดคุยเม้ามอย ก็วนมาเรื่องการยอมรับของคนอื่นอีก การรู้สึกว่าฉันรู้ลึก ฉันมีข้อมูล เหมือนฉันเป็นกูรูผู้หยั่งรู้ เป็นบุคคลพิเศษที่เหนือกว่าความเป็นปัจเจกทั่วๆ ไป เฮ้ย สรุปแล้วมันก็วนๆ กันนี่หว่า ใช่ครับ ความสุขของมนุษย์มันวนกันอยู่ไม่กี่อย่างเอง ได้รับการตอบสนองทางอารมณ์ ได้รับการยอมรับจากสังคม การมีส่วนร่วม (รวมถึงได้รับความรัก) ได้เจริญเติบโต
แต่ถ้าถามว่า ถ้าจะทำให้คุณเลิกดูกีฬา ต้องตัดสิ่งไหนออก บอกได้เลยว่า ตัดความรู้สึกมีส่วนร่วมออก ไม่ชอบทีมใดหรือใครคนไหนเป็นพิเศษ ไม่ได้ไปข้องแวะหรือมีใครที่มาคุยเรื่องเหล่านี้ด้วย รับรองว่า กีฬาที่คุณตามๆ อยู่ จะจืดชืด สีหม่น หมดอารมณ์จะสนใจในทันที ฉะนั้น ถ้าอยากจะดูกีฬาให้สนุก เริ่มจากหาทีมที่ชอบ พวกคนที่ใช่ หรือคนรู้ใจที่จะพูดคุยเรื่องนี้ด้วย แล้วรับประกันเลยว่า…
คุณจะดูกีฬาสนุกสนาน เฮฮา ดราม่าฟูมฟาย มากกว่าเดิมแน่นอน
“MARTIN Z”